Artikelen per label

De afgelopen maanden ben ik benaderd door kritische IF-leden die zich grote zorgen maken over de wijze waarop het IF wordt bestuurd. Het IF komt voort uit het IsF en het door mij in 1994 opgerichte Nederlands Genootschap van Fondsenwervers (NGF). Nader onderzoek maakt duidelijk dat er aanleiding is voor de vraag of het IF slecht wordt bestuurd. Op een moment dat de filantropische regelgeving ingrijpend wordt gewijzigd, zou het IF optimaal moeten functioneren.

Sinds juli van dit jaar bekleedt Renée Steenbergen – auteur van De nieuwe mecenas – het Fellowship Mecenaat aan de Universiteit Utrecht. Dat doet ze de komende vier jaar en het doel is om haar werkzaamheden op termijn uit te bouwen tot een Kenniscentrum Mecenaatstudies.

Mensen denken bij het woord inspiratie vaak aan bijzondere wijsheid en creativiteit. Aan iets ongrijpbaars dat beslist van hogerhand moet komen. Of anders uit Noordwijkerhout. Mijn ervaring is dat inspiratie soms ook in heel alledaagse dingen zit. In de mensen om je heen bijvoorbeeld.

Deze zomer meldde de Volkskrant: “Hogere erfenissen zijn redding van goede doelen”. Nu de cijfers van steeds meer goede doelen gepubliceerd worden, blijkt hier nogal wat op af te dingen.

Onderzoek Bindinc. wijst op het belang van communicatie voor de loyaliteit. 

De inkomsten van goede doelen uit sponsoring zijn de afgelopen jaren met bijna twintig procent gedaald, waarschijnlijk als gevolg van de crisis. De verwachting is dat het over 2014 nog niet veel beter zal worden.

We leven in interessante tijden. Misschien wel de interessantste tijden sinds tijden… Technologie, communicatie en zorg maken stormachtige veranderingen door. We zien uitvindingen en ontwikkelingen die de wereld zullen veranderen. We hebben echter nog altijd te maken met grote groepen mensen die moeten vechten om te overleven. Door economische misstanden, wanbeleid, conflicten, ziekte en natuurrampen zijn deze mensen aangewezen op hulp van anderen en is er nog altijd te veel werk voor de hulpverleners van deze wereld.

Als mensen horen dat ik schrijftrainingen geef, is steevast een van de reacties: o ja, ik had vroeger ook altijd zo'n moeite met de d'tjes en de t'jes en eigenlijk snap ik het nog niet. Ik knik dan begrijpend en zeg niet langer dat dat zo' n beetje het laatste is wat je in een training doet.

In een tijd van schaarste wordt het cultuurdebat overheerst door de aandacht voor de verdeling van subsidies. Dat is begrijpelijk. Het is ook begrijpelijk dat dit debat heel veel kenmerken van het stockholmsyndroom vertoont.

Onlangs werd het negende Bridge Conference gehouden, in het gigantische Gaylord Hotel, net buiten Washington. Ik ga er om de paar jaar heen, dan krijg je een goed beeld van de ontwikkelingen.