Berichten over Vf 21-7

Van vijf organisaties naar één goed doel, dat was de uitdaging van Cordaid de afgelopen jaren. Een bijzondere manier van werken ging daaraan vooraf. Simone van Hamond, Director Marketing & Fundraising, kreeg deze taak toebedeeld toen ze in 2013 in functie trad. 'Het hele traject van rebranding heeft in totaal achttien jaar geduurd, waardoor het een erg organische transitie is geworden. Al zou ik uiteraard geen enkele organisatie aanraden er achttien jaar over te doen, het heeft ons veel voordelen opgeleverd', aldus Simone. Een korte geschiedenis van een lang, maar doeltreffend fusietraject.

Fondsenwerving kan niet losgezien worden van de impact die een goed doel met zijn missie wil realiseren. In deze serie 'Minder bekend...' schrijven we over organisaties die (nog) geen grote, landelijke bekendheid hebben. Deze keer gaat het over Het Vergeten Kind.

Waarom laten wij fondsenwervers onszelf zo naar beneden halen? Na publicatie van een artikel van Xander van Uffelen in de Volkskrant van 23 september 2019, waarin stond dat steeds meer doelen kampen met teruglopende aantallen vaste donateurs, zie ik in de (social)media typeringen als ‘uitstervend ras’, ‘afnemende loyaliteit’ en ‘crisis in de geefwereld’ langskomen.

Onlangs verscheen de vijfde Legacy Monitor Netherlands. Dit benchmarkonderzoek geeft een scherp inzicht in de ontwikkeling van de inkomsten uit en de werving van nalatenschappen. Initiatiefnemer Arjen van Ketel, sinds 2001 actief in de werving van nalatenschappen: ‘Na Groot-Brittannië, ons gidsland bij de werving van nalatenschappen, is Nederland het enige land waar een zo diepgaand, jaarlijks onderzoek bestaat.’

De stofwolken rond het donatiecrowdfundingplatform Dream or Donate lijken te zijn neergedaald. Uit de media kregen we de indruk dat de opgehaalde euro's zijn of nog worden terugbetaald. Intussen heeft het vertrouwen in dergelijke platforms een deuk gekregen.

Sander Dekker, minister voor Rechtsbescherming stuurde op 18 oktober 2019 een brief aan de Tweede Kamer, over het overheidsbeleid en de coördinerende rol van zijn ministerie ten aanzien van filantropie. Deze brief schreef hij mede naar aanleiding van het verkennend onderzoek ‘Filantropie op de grens van overheid en markt’ van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, ongeveer een jaar geleden.

Tijdens de voorbereiding van mijn opiniestuk over vijfentwintig jaar Goede Doelen Nederland, elders in dit blad, raakte ik in een terugkijkmodus. In het jaar dat we GDN oprichtten, had ik er zelf net een kwarteeuw op zitten in de non-profitsector.

Ik ben een fan van het Leger des Heils. Ze vangen daklozen op, zamelen kleding in, delen soep uit. ‘Goed bezig’ denk ik, terwijl ik mijn donatie overmaak. Dierenbescherming. Voedselbank. KNRM. Zelfde verhaal. Allemaal goede doelen met concreet en zichtbaar werk.

Geamuseerd kijkt Betty (14), zittend in de woonkamer, haar verblufte ouders aan. ‘Dus je hebt,’ zegt haar moeder. ‘Met je telefoon een euro gedoneerd voor de brandende Amazone-bossen?’ Haar vader, vanaf het puntje van zijn stoel: ‘En dat heb je gedaan via een berichtje op Instagram?’

Jos Rath promoveerde in juli 2019 op het proefschrift ‘Entrepreneurial Philanthropy Partnerships. In search of alignment’, over samenwerking tussen profits en nonprofits. Bij het verbeteren van de samenwerking tussen goede doelen en bedrijven, met als gezamenlijk einddoel: een grotere filantropische impact, zullen de uitkomsten van het onderzoek goed van pas komen.