Berichten over Vf 18-3

In nummer 100 van Vakblad Fondsenwerving lieten we vorig jaar overtuigend zien dat de wereld van de werving de afgelopen pakweg vijftien jaar ingrijpend is veranderd. In de jaren negentig en het eerste deel van de jaren nul konden veel instellingen voor het merendeel van hun inkomsten vertrouwen op direct mail, telefonische werving en straat- en huis-aan-huiswerving. Hoewel deze drie wervingsmethoden nog altijd een belangrijk deel van de inkomsten genereren, vervullen ze niet meer de rol die ze aanvankelijk hadden.

Annie Connect is een uniek callcenter, omdat het een eigen belsysteem gebruikt dat mensen in staat stelt van huis uit te werken. Dat is handig voor, bijvoorbeeld, mensen met een arbeidshandicap of mensen die flexibel willen werken, zoals jonge moeders. Directeur Geert Fiesler vertrekt en draagt zijn functie over aan maar liefst drie collega’s: Rien Kriboo, Sander Reinink en Eva Cavalini.

Het nieuwe boek van Kay Sprinkel Grace is een klein juweel. Het heet niet voor niets The busy Volunteer’s guide to Fundraising want het is een dun boekje (ruim honderd pagina’s) dat in 43 hoofdstukken korte en krachtige wijsheden neerzet over fondsenwerving.

Er was eens een dokter die veel van zijn vrouw hield. Hij had haar op het werk ontmoet en het was liefde op het eerste gezicht.

Meestal hebben we het in dit blad over de techniek van het verkrijgen van bijdragen uit nalatenschappen. We vroegen Henk de Graaf om over een concreet geval een wat meer persoonlijk verhaal te vertellen over hoe zoiets nu precies gaat. Uiteraard zijn erflater en goede doel daarin geanonimiseerd.

Negen jaar lang kwamen in november meer dan duizend betrokkenen uit de fondsenwervingssector bij elkaar, in het Maasgebouw van dat iconische stadion De Kuip. Na in de zomer van 2015 ons honderdste nummer van Vakblad Fondsenwerving te hebben gepubliceerd, bereiken we in november van dit jaar een nieuwe mijlpaal: de tiende editie van de Nationale Vakdag Fondsenwerving!

Vorig jaar lieten we in ons dubbeldikke jubileumnummer zien hoezeer de fondsenwerving de afgelopen jaren is veranderd. In dit nummer geef ik in het artikel ‘Uitdagende tijden en nieuwe kansen’ in het kort nog maar eens een overzicht van de belangrijkste veranderingen.

Al in de vijftiende eeuw waren loterijen in Nederland een populair middel om fondsen te werven voor de stadskas. Met de opbrengsten kwamen voorzieningen tot stand voor noden waar de overheid (nog) geen rol voor zichzelf zag, zoals de zorg voor weduwen en wezen en het aanleggen van polders. Geen wonder dat Nederland al jaren in de mondiale geeftoptien staat.

Het kabinet heeft enige tijd geleden aangekondigd om in 2017 nieuwe loterij-initiatieven toe te willen laten. Waarom het dit zo snel wil veranderen en tot welke verbetering dat moet leiden is onduidelijk. Het zou betekenen dat Nederland als eerste en enige land in Europa zijn loterijmarkt openstelt voor buitenlandse aanbieders. Daardoor ontstaat de mogelijkheid dat buitenlandse, grote gokconcerns de Nederlandse markt overspoelen. Want de Nederlandse loterijen zijn groot in fondsenwerven, als loterij zijn zij internationaal bezien piepklein. En dus kwetsbaarder dan het lijkt.

In een achterstandswijk van Rotterdam staat een basisschool waar 90 procent van de kinderen in groep 7 en 8 al eens in aanraking is geweest met de politie. “Wat doet u met uw handtas,” werd er als eerste aan Marian Eberson gevraagd toen zij op werkbezoek was. “Mijn handtas?” vroeg ze verbaasd, waarna haar werd medegedeeld dat het verstandig was deze in een kluis te doen, omdat de kans groot was dat ze anders de school zonder telefoon of portemonnee zou verlaten.