Berichten over UBO

De Eerste Kamer heeft op 23 juni ingestemd met het wetsvoorstel dat de invoering regelt van het Nederlandse UBO-register. De officiële startdatum is nog niet bekend gemaakt, maar voor de hand ligt dat het register per 1 september in werking is.

De filantropische sector heeft in 2019 goed van zich (moeten) laten horen in politiek Den Haag en daarbuiten. In theorie kunnen filantropie en overheid elkaar aanvullen, maar de nieuwste wet- en regelgevingsplannen werkten de sector niet altijd in de hand. De belangrijkste casussen van 2019, nog lopend en afgesloten.

Minister Sander Dekker schrijft in oktober dit jaar in zijn brief aan de Tweede Kamer: 'De waarde van filantropie ligt niet uitsluitend in de maatschappelijke impact van goede doelen. Filantropie geeft ruimte aan burgers om vanuit altruïstische motieven een steentje bij te dragen aan de maatschappij. Dit versterkt de banden tussen mensen en gemeenschappen en bevordert de sociale cohesie. Ook heeft de sector een signaalfunctie: geefgedrag drukt opinies uit over behoeften en noden in de samenleving en vervult daarmee een belangrijke functie in het systeem van checks and balances in onze democratie.'

Het recente UBO-wetsvoorstel gaat ertoe leiden dat alle uiteindelijk belanghebbenden van rechtspersonen (aandeelhouders), eigenaren van vennootschappen of bestuurders van stichtingen met naam, geboortedatum en woonstaat vanaf 2020 in een openbaar register moeten worden opgenomen.

Het langverwachte rondetafelgesprek over het UBO-register* vond woensdag 22 mei 2019 plaats in de Tweede Kamer in Den Haag. Tijdens de bijeenkomst, opgedeeld in vraaggesprekken van Tweede Kamerleden met verschillende gegadigden, werden ook de belangen van de ANBI’s verdedigd. In het derde blok schoof Siep Wijsenbeek, directeur van het FIN, aan namens de Samenwerkende Brancheorganisaties Filantropie (SBF). De aanwezige Kamerleden stonden overwegend positief tegenover de inbreng van de filantropische brancheorganisatie en de plannen om ‘onechte UBO’s’ te verduidelijken.

Het Europees recht bepaalt dat vóór 2019 ook stichtingen en verenigingen een Ultimate Benificial Owner moeten hebben geregistreerd. Dit heeft grote gevolgen voor goede doelen en hun bestuurders. Door UBO’s te registreren denkt men te voorkomen dat het financiële stelsel wordt misbruikt voor witwassen, fraude en terrorisme. Maar welke bestuurder wil zo’n zware verantwoordelijkheid op zijn of haar schouders nemen?