Berichten geschreven door Gastauteur

De in Brussel woonachtige Larisa Didenko geeft antwoord op de vraag hoe non-profits commerciële reclametechnieken kunnen gebruiken om hun boodschap zo goed mogelijk over het voetlicht te brengen. Ze gebruikt daarbij vijf inspiratievolle voorbeelden uit de praktijk.

Een paar maanden geleden was ik in Londen om een congres bij te wonen over mijn favoriete thema: peer-to-peerfondsenwerving. Terwijl ik in het metrostation stond te wachten zag ik een GIGANTISCH reclamebord van Cancer Research UK, over zijn kom-in-actieprogramma. Ook al stond ik er maar even, ik was onder de indruk en blij om te zien dat dit goede doel het goed aanpakte.

Nog steeds ontdekken meer en meer bedrijven de kracht van e-mail. Uit het onlangs gepubliceerde Cross Channel Marketing Report 2015 van Econsultancy blijkt dat driekwart van de (online) marketeers veel waarde hect aan crosschannelaanpak. In huun ranglijst van meest effectieve kanalen is e-mail de onbetwiste koploper. Ook bij veel goede doelen is e-mail een vaste waarde geworden in de communicatiemix.

De essentiële vraag of de fondsenwerving goed genoeg is, is voor bestuursleden, directeuren en hoofden fondsenwerving minder gemakkelijk te beantwoorden dan je zou denken. Er zijn natuurlijk de gangbare vragen. Hebben we meer opgehaald dan vorig jaar? Hebben we onze doelstellingen gehaald? Halen we meer op dan vergelijkbare organisaties? Maar daarmee is het beeld niet compleet. Wat we moeten weten is of onze fondsenwervingsactiviteiten effectief zijn en of we zoveel ophalen als we kunnen.

Om allerlei redenen wordt het steeds belangrijker donateurs en sponsoren te binden en te boeien. Een persoonlijke benadering is daarbij essentieel. Er zijn vijf trends die in dat verband een overweldigende impact hebben, met één doel: het bereiken van optimale personalisatie, oftewel de donateur volledig centraal stellen. Heel wat commerciële organisaties hebben de eerste stappen al gezet in vergaande personalisatie. Nu is het de beurt aan goede doelen, stichtingen en andere non-profitinstellingen die zich richten op fondsenwerving. Want ook voor hen geldt: een persoonlijke aanpak is essentieel voor toekomstig succes.

Uit de Trust Barometer die het Amerikaanse pr-bureau Edelman jaarlijks publiceert, blijkt dat ngo’s wereldwijd behoren tot de meest vertrouwde instellingen. Tegelijkertijd zien we dat het vertrouwen in ngo’s het afgelopen jaar opnieuw is gedaald.

Toen olympische zwemmer en wereldkampioen Maarten van der Weijden werd gevraagd bij de start van de Dam tot Damloop waarom hij deelnam aan de tien mijl voor KWF Kankerbestrijding, antwoordde hij: “Ik had het geluk om van leukemie te genezen, dankzij een behandeling die door KFW-onderzoek tot stand was gekomen. Ik wil dat dat voor iedereen mogelijk wordt.”

Bij respondenten met weinig vertrouwen [in goede doelen] neemt […] het vertrouwen flink toe als gevolg van het onder de aandacht brengen van het validatiestelsel. […]

Eigenlijk is het werken voor een goed doel een gedurfde stap. Zo’n doel is meestal opgezet omdat er een dringende reden is om dingen te veranderen. Als fondsenwerver moet je er dan maar voor zorgen dat er voldoende support en financiële middelen beschikbaar komen. Daarvoor heb je lef nodig, moet je risico’s nemen. Maar na ruim tien jaar te hebben gewerkt met goede doelen over de hele wereld, is mijn ervaring dat de sector volledig risicomijdend is.

Een aantal weken geleden werd ik gebeld door een mevrouw van het WNF. Ik had een eenmalige sms gestuurd voor een gift van een euro tegen stroperij. Of ze me wat mocht vertellen? “Prima, maar ik wil niet structureel steunen.” Nee, maar of ze me dan wel wat mocht vertellen? “Ja, maar als het toegaat naar een structurele gift is mijn antwoord nee.” En de WNF-mevrouw vertelde.