Jaargang 16, nummer 7

Begin september liet ik mij verleiden mee te doen aan de Ice Bucket Challenge. Daar heb ik wel even over moeten nadenken. Twijfelde ik aan het geven van steun aan de strijd tegen ALS? Nee, natuurlijk niet. Bij mij in het dorp woont iemand met ALS, dus ik weet wat die rot ziekte aanricht. Ik had er alleen wat moeite mee om mee te lopen met de elkaar uitdagende massa. Want met meer dan 50.000 donaties aan Stichting ALS Nederland met een totale opbrengst van naar schatting €1.000.000,- in enkele weken tijd, mogen we de Ice Bucket Challenge gerust ‘massaal’ noemen. Een mooie meevaller voor een stichting die anders tweehonderd giften per maand ontvangt.

De inhoud van de database is voor heel veel goede doelen cruciaal voor het resultaat van de fondsenwerving. Als je die data optimaal wilt gebruiken, is het nodig om regelmatig goede analyses te doen.

In ons dorp ligt een bruggetje. Het is nuttig voor de dorpelingen. Zo komen ze gemakkelijk waar ze wezen moeten. Jammer is alleen, dat het bruggetje al jaren ligt te roesten. Het is geen belangrijk bruggetje. Daarom krijgt het weinig aandacht. De pilaartjes stuwen het water nauwelijks op. Voor de eigenaar van het kanaal vormt het geen bedreiging. Het goed onderhouden fietspad aan de overkant van het kanaal is van de provincie, het pad naar het bruggetje van de gemeente. En het bruggetje? De meningen zijn verdeeld. Niemand die het nog weet. Wat van iedereen is, is van niemand. Niemand die het onderhoudt, iedereen maakt er gebruik van.

Bart, een wat oudere sportvriend, is nu een jaar met pensioen. Tenminste, hij ontvangt AOW, verder werkt hij in zijn eigen tempo lekker door. Hij heeft altijd mooie verhalen over zijn reizen en over nieuwe projecten.