Het klimaat in de wereld maar ook in Nederland lijkt steeds meer te polariseren en te verharden. De spanning tussen Rusland en Europa/ VK/VS neemt toe terwijl in Oekraïne mensen blijven strijden voor hun vrijheid. Spanningen tussen landen, tussen politici en tussen burgers.
De toon is er een van jij-zij. En dat terwijl we in een periode leven waar er enorme opgaven zijn, op het gebied van klimaat bijvoorbeeld. Problemen die voortkomen uit de oorlogen en spanningen tussen landen: toenemende armoede, mensen op de vlucht, inflatie en onzekerheid bij bedrijven, stijgende gas- en energieprijzen. Opgaven waar we alle kennis, inventiviteit en diplomatie voor nodig hebben om die aan te gaan. Maar als mensen niet meer luisteren naar elkaar en niet bereid zijn in gesprek te gaan, dan stapelen de problemen zich alleen maar meer op.
als niemand
luistert
naar niemand
vallen er doden
in plaats van
woorden
Dit schreef Jana Beranová en het was jarenlang de slogan van Amnesty International.
Ook in de filantropische sector is het nodig om de verbinding te zoeken. Te luisteren naar andere geluiden. Diversiteit te zoeken in commissies, organisaties en raden van toezicht om meerdere perspectieven te benutten. Actief partners te zoeken die misschien niet zo bedreven zijn in fondsenwerving en buiten je bubbel werken. Beneficiënten als gelijkwaardig te zien en hun inbreng mee te nemen in beleidsvorming. Te horen wat donateurs zorgen baart en daar rekening mee te houden. Elkaar vragen te stellen over impact maken.
Het staat of valt met oordeelloos en oprecht geïnteresseerd te zijn in anderen: misschien wel dé basiscompetentie van non-profitmarketeers en fondsenwervers. Vragen, vragen, vragen. Niet makkelijk, ik worstel er zelf ook elke dag mee. Voortdurend maak ik ook interpretaties van de acties of verhalen van anderen. Reageer ik te snel in plaats van te luisteren en door te vragen. Voel ik weerstand als iemand iets zegt wat niet in mijn straatje past. Je zou het kinderen op school moeten leren. Het begint met open te zijn naar de ander, nieuwsgierig te zijn waar de mening of het handelen van de ander vandaan komt.
Diverse mensen die we voor dit vakblad interviewden noemen het belang van luisteren naar mensen en ‘frames’ los te laten. Dat doen ze door voortdurend onderzoek te blijven doen onder donateurs, periodieke schenkers maar ook intern. Zo ontdekte Mark van Hemert dat bij zijn organisatie periodieke schenkers als ‘eindstation’ werden gezien. In zo’n beeld zal niemand zich willen herkennen en het verhinderde ook om deze schenkers actief te betrekken bij het werk.
Het omgekeerde is de confrontatie aan te gaan met mensen die snel oordelen en vastgeroeste en vooringenomen beelden hebben. Linda Nooitmeer van het NiNsee gaat in op de negatieve beelden over mensen met Afrikaanse roots en institutioneel racisme. Sandra van Beest van The Social Handshake geeft een schrijnend voorbeeld van een investeerder die strikte voorwaarden stelt aan vrouwelijke ondernemers omdat ze ‘wispelturig’ zijn.
Ik zie een belangrijke rol weggelegd voor ngo’s, sociale ondernemingen en vermogensfondsen om het voortouw te nemen nieuwe verbindingen te realiseren. Te pleiten voor vrede. De politiek aan te spreken om gezamenlijk de maatschappelijke opgaven van deze tijd aan te gaan. Zoals onlangs 64 natuurorganisaties deden. Onze sector kan hoop bieden aan al die mensen die in onzekerheid leven.
--
Dit editorial verscheen eerder in Vakblad fondsenwerving, jaargang 24, nummer 4, dat in september 2022 uitkwam.
