Op 27 februari 2020 diende het eerste coronageval zich in Nederland aan. Op 14 oktober van dat jaar kwamen we in een (volgens sommigen intelligente) lockdown.
Goede doelen hielden hun hart vast. Onderzoeken en benchmarks volgden elkaar op om de consequenties van deze pandemie in kaart te brengen. Bijzonder om te constateren was, dat alle aandacht zich in eerste instantie richtte op een mogelijke terugval in de inkomsten. Evenementen vonden geen doorgang, de collecte ging er enige tijd uit en de huis-aan-huiswerving moest eind 2020 ook maar even stoppen. Zorgen te over bij fondsenwervers. Pas veel later kwamen de zorgen van de doelbesteders, zeg impactwervers, onder de aandacht. Een goed doel is immers opgericht om goed te doen en los van geld, bleek dat in veel gevallen niet meer mogelijk. Er werden geen kinderwensen meer vervuld, troostende clowns mochten de zorginstellingen niet in, lotgenotencontact viel stil en huisbezoeken konden niet worden afgelegd. Duizenden aan huis gekluisterde vrijwilligers konden hun energie niet kwijt.
Nu we langzaam weer naar normaal gaan, zijn er heel veel ‘lessons learned’. Er zijn veel manieren gevonden om toch impact te maken in deze barre tijden, om toch een succesvolle geefvraag te stellen, om toch onder de aandacht van je doelgroepen te blijven. Ik hoop dat onderzoekers de komende tijd al deze lessen uit het filantropieveld gaan ophalen. Vragen zijn er genoeg. Hebben we onze vrijwilligers kunnen behouden? Was ons weerstandvermogen voldoende en durfden we het aan te spreken? Waren we coulant naar beneficianten die even geen tegenprestatie konden leveren voor een ontvangen gift?
Zet je deuren open voor iedereen die ‘lessons learned’ komt ophalen en deel ze met elkaar
Normaal raken we al opgewonden van twee procent meer conversie op een mailing of één procent minder rendement op belegd vermogen. Nu toonden de scenario’s veel groter pieken en dalen. Dat levert mooie casestudies op.
Zet je deuren open voor iedereen die ‘lessons learned’ komt ophalen en deel ze met elkaar.
