In tegenstelling tot de meeste mensen ben ik dol op de tandarts. Of beter gezegd: ik ben dol op de wachtkamer. Daar ligt namelijk, verstopt tussen Libelle, Story en Donald Duck, altijd een Quote. Even gluren in het leven van de happy few verandert mijn controlebeurt in een halfjaarlijks hoogtepunt.
Wel valt het me op dat ze bij de Quote nauwelijks aandacht besteden aan de weldoeners van Nederland. Misschien houden ze op de redactie meer van mensen die geld verdienen dan van mensen die geld weggeven?
Hoe mooi zou een Quote Filantropie 500 zijn? Zo’n lekker lange lijst, met meer dan alleen grijze gevers. Toen NRC vorig jaar een filantropie top-10 publiceerde, stond de familie Brenninkmeier op 1, gevolgd door de familie van Leer, familie van der Vorm, familie Van Vliet, familie Van den Ende, familie Gieskes, familie Dijkman, familie Defares, familie Goldschmeding en familie Pon.
Ja ja, wijsheid komt met de jaren, maar dit is absurd. Waar is de jeugd? De artiesten, de sport- en filmsterren? De voornamen? Voor een rol als ambassadeur zijn ze vaak wel te porren. Maar jonge helden die een stevige duit in het zakje doen als ergens de nood aan de man is? Ze doen het niet of ze zwijgen erover.
Nee, dan de Amerikanen. Die geven uit volle borst. Wat dacht je van Beyoncé? De zangeres doneerde de afgelopen 10 jaar zo’n 7 miljoen dollar, met name om daklozen te helpen. Daarmee zou ze in Nederland met stip de NRC top-10 binnen swingen.
Brad Pitt en Angelina Jolie gaven in perfecte harmonie miljoenen aan ontwikkelingshulp en Artsen zonder Grenzen. Rihanna sprong financieel in de bres voor slachtoffers van orkaan Sandy en tyfoon Haiyan. En Taylor Swift doneerde ruim een miljoen om Louisiana na een overstroming weer leefbaar te maken.
Zelfs Justin Bieber (waarom zeg ik nou ‘zelfs’?) gaf spontaan een half miljoen voor onderzoek naar aids. ‘Giving back’ noemen ze dit in Amerika. En dat is best een rake omschrijving. Want waarom zou je niet iets teruggeven als je meer verdient dan je ooit kunt uitgeven?
Nu wil ik niet beweren dat Amerikanen een groter hart hebben dan Nederlanders. Maar feit is wel dat filantropie en glamour daar volkomen vloeiend in elkaar overlopen en dat heeft een heel belangrijk neveneffect: goeddoen wordt bijna automatisch sexy.
In Nederland doen we graag een beetje trots over onze bescheidenheid. De hele wereld hoeft tenslotte niet te weten hoe goed we het doen en hoe we goeddoen. Maar het punt is: dat moet de wereld juist wel weten! Een beetje omdat ik er dan bij de tandarts verlekkerd over kan lezen. Maar vooral omdat je juist op dat vlak een rolmodel wilt zijn!
Dus soapsterren: geef gul en bericht erover op twitter. Kom op voetballers: deel je rijkdom en toon het op Instagram. Vooruit vloggers: laat die volgers nou eens zien hoe jullie de wereld mooier maken. Van die arme Brenninkmeiers en Goldschmedings kunnen we dat niet verwachten - maar van jullie wel.
‘Goed voorbeeld doet goed volgen’, dát wordt de trend van 2019! Ik verheug me er nu al op!
