Voor mij ligt een stapeltje knipsels, verzameld in het afgelopen jaar. Ze gaan over vrijwilligerswerk en vooral over allerlei randverschijnselen daarvan. En dat zijn er nogal wat sinds als beleidstaal vermomde tover- spreuken over het land werden uitgestort. Kort samengevat is de boodschap: ‘Burgers moeten hun verantwoordelijkheid nemen, hun eigen netwerk inzetten in een participatiesamenleving, met een kleinere overheid en meer eigen initiatief, op weg naar een doedemocratie.’ Vrij vertaald betekent het: ‘Als er een probleem is moet je niet meer rekenen op de overheid maar zelf de handen uit de mouwen steken.’ Of het nou om zorg gaat, om mensen met een beperking, mensen in de bijstand of de bemensing van sociale en culturele instellingen, er wordt in toenemende mate en zwaarte een beroep gedaan op mensen om zich ‘vrijwillig ten bate van de samenleving’ in te zetten.