Het donateursvertrouwen is het afgelopen kwartaal na een periode van herstel weer een stuk weggezakt. De index klom uit een dalletje dat als gevolg van de coronapandemie was ontstaan naar een indexcijfer van -8, maar daalt nu naar -15. Dat blijkt uit de resultaten van de enquête onder het Nederlandse Donateurspanel (NDP) die ieder kwartaal wordt gehouden door WWAV, het CBF en onderzoeksbureau Kien. Daarnaast worden panelleden altijd gevraagd naar andere onderwerpen die betrekking hebben op het doen en laten van goededoelenorganisaties. Deze keer: welke maatschappelijke problemen moeten worden aangepakt, en door wie? En wat zijn de respondenten zelf bereid te doen?
Donateursvertrouwen ebt weer weg
De daling in het donateursvertrouwen gaat parallel met een duikvlucht van het door het Centraal Bureau voor de Statistiek gemeten consumentenvertrouwen, dat vorig kwartaal net onder het nulpunt zat en nu naar -25 zakt. Zoals gezegd is het donateursvertrouwen dit kwartaal -15, een terugval ten opzichte van eerder dit jaar. Over heel 2021 genomen betekent het een kleine stijging in het vertrouwen: eind 2020 stond de index op -20.
De cijfers die de respondenten van het NDP gebruiken om hun vertrouwen in goede doelen te uiten is met een 7,2 wel stabiel. Ook uitgesplitst per sector zijn er geen grote schommelingen te zien. Men heeft bovengemiddeld veel vertrouwen in doelen die zich met gezondheid bezighouden (7,6 gemiddeld) en ook de sector natuur en milieu komt er goed uit (7,1). De sector internationale hulp geniet het minste vertrouwen (6,3, hetzelfde als vorig jaar).
Aandacht voor maatschappelijke problemen
Het NDP werd dit kwartaal gevraagd naar de maatschappelijke problemen waarvan zij vinden dat die aandacht nodig hebben. Met stip op één staat voor 2022 het oplossen van het klimaatprobleem (33 procent). Niet alleen jongeren vinden het belangrijk, maar ook bij zestigplussers staat werken aan het klimaat bovenaan. Ook de toenemende kosten voor gezondheidszorg in Nederland (28 procent) en armoede in Nederland (25 procent) zijn thema’s die leven in het panel. Het klimaatprobleem is vooral prominent onder hoog- en middelhoogopgeleide respondenten (49 en 31 procent, respectievelijk), armoede juist bij lager opgeleide panelleden (35 procent)
Iedere leeftijdsgroep heeft andere belangen, blijkt uit de resultaten. Dertig-minners zijn minder bezig met armoede, maar zijn relatief meer begaan met intermenselijke onderwerpen zoals seksueel misbruik, discriminatie en mensenrechtenschending. Dertigers maken zich zorgen over (micro)plastic en dierenwelzijn en veertigers zetten jeugdzorg hoog op hun prioriteitenlijst. Vijftigplussers noemen vaker ouderenzorg en de toenemende kosten voor gezondheidszorg als belangrijke onderwerpen.
Op sommige gebieden verschillen mannen en vrouwen flink van elkaar. Vrouwen noemen vaker jeugdzorg, seksueel misbruik en huiselijk geweld als belangrijke onderwerpen (gemiddeld tot twee keer meer als mannen). Mannen noemen daarentegen veel vaker het uitputten van fossiele brandstoffen en overbevolking (ruim 2,5 keer vaker dan vrouwen).
Wat willen mensen zelf doen?
De zorg voor het klimaat komen ook terug in de antwoorden van het panel op de vraag: wat zou je zelf willen doen om de wereld te verbeteren? Een meerderheid van de respondenten wil milieubewuster of duurzamer gaan leven (58 procent). Drie jaar geleden stond milieubewuster leven ook bovenaan, al wilde toen 48 procent dat. Op plaats twee in de lijst goede voornemens staat, net als in 2019, persoonlijke zorg voor mensen in de eigen omgeving. Over het algemeen concluderen de onderzoekers dat mensen meer willen betekenen voor de mensen om hun heen. Ook willen mensen vaker gaan demonstreren (zes procent t.o.v. drie procent in 2019). Het animo voor vrijwilligerswerk loopt juist iets terug (van 25 procent naar 21 procent).
Het aantal mensen dat aangeeft juist niets te willen doen is ten opzichte van 2015 gehalveerd. Toen wilde achttien procent niets doen, anno 2022 is dat nog negen procent.
Wie lost onze wereldproblemen op?
Tot slot werd het NDP gevraagd naar de instanties waarvan zij denken dat ze verantwoordelijk zijn voor het oplossen van wereldproblemen. In een meerderheid van de gevallen lijkt de overheid als hoofdverantwoordelijke te worden gezien, bijvoorbeeld in de bestrijding van conflicten (88 procent), armoede (79 procent) en ongeneeslijke ziekten (vijftig procent). Wat betreft de bestrijding klimaatverandering klinkt luider de oproep aan grote bedrijven om hun verantwoordelijkheid te nemen. In 2019 vond 32 procent dat zij het meest geschikt waren om aan de aanpak van klimaatproblemen te werken, nu is dat 47 procent. Burgers kunnen zich het beste richten op de bestrijding van eenzaamheid en ongelijkheid/discriminatie. Goede doelen zijn bij geen enkel wereldprobleem de aangewezen partij, maar kunnen volgens het panel het effectiefst zijn tegen dierenleed (23 procent).
Rapport
Lees het volledige rapport van december 2021 en alle voorgaande rapporten via de website van WWAV.
