Niet opvallen, dat was het motto van Chuck Feeney. En dus woonde hij in een bescheiden huurappartement en ging hij elke dag met het openbaar vervoer naar zijn werk. Alles wat hij bij zich had, was een plastic tasje met daarin de ochtendkrant. Maar vlak voor zijn 65e verjaardag kwam aan zijn rustige leventje een einde.
Het gedonder begon toen zijn ex-vrouw hem voor de rechter daagde. Nu gebeurt dat in Amerika wel vaker. Maar in Feeney’s geval was het gelijk voorpagina-nieuws en lag zijn zorgvuldig opgebouwde anonimiteit in een klap op straat.
Wat bleek? Feeney was een miljardair. Hij had zijn fortuin vergaard met dutyfree shops op vliegvelden overal ter wereld. En door slim te beleggen was zijn fortuin lekker doorgegroeid – op zeker moment stond er ruim acht miljard dollar op zijn bankrekening.
Maar voor Feeney voelde het niet als een hoogtepunt. Hij hoefde niet zo nodig rijk te zijn. Maar hij had ook geen zin om zijn geld te verbrassen aan duur eten, mooie vrouwen en andere blingbling. En dus begon hij zijn geld weg te geven. Zonder dat iemand het doorhad werd Feeney de grootste filantroop ter wereld.
Kwam het doordat hij opgroeide tijdens de Grote Depressie van de jaren dertig? Was het een eerbetoon aan zijn moeder die als verpleegster zorgde voor arme ouderen in de buurt? Ik heb geen idee. Maar feit is dat Feeney met talloze projecten de volksgezondheid, kansen voor kinderen, ouderenzorg en mensenrechten verbeterde.
Wist je dat Donald Trump ooit het zakenblad Forbes belde om te eisen dat hij in de lijst van 500 rijksten ter wereld kwam? Feeney deed er juist alles aan om buiten zulke lijsten te blijven. Met zijn geld werden zo’n duizend instituten gerealiseerd, maar geen enkel gebouw draagt zijn naam. Daar was hij faliekant tegen.
Er zijn trouwens wel meer dingen waarin hij Trumps tegenpool is. Zo was Feeney de drijvende (financiële) kracht achter Obamacare en financierde hij campagnes die een einde moesten maken aan de doodstraf voor minderjarigen.
Nog even terug naar het moment dat zijn ex een deel van het fortuin opeiste. Feeney had toen al stiekem 578 miljoen aan goede doelen geschonken. Maar na zijn ontmaskering ging hij dubbel zo hard verder op de ingeslagen weg. Want anoniem of niet: Feeney vind het veel leuker om zijn geld bij leven weg te geven dan na zijn dood.
De donatieteller staat nu op acht miljard dollar weg en de bodem van de schatkist is in zicht. Als het geld op is, gaat bij Feeney de vlag uit. Het is namelijk zijn vurige wens dat de laatste cheque die hij uitschrijft ongedekt blijkt. Zodat hij eindigt waar hij mee is begonnen: niks.
Zonder dat iemand het doorhad werd hij de grootste filantroop ter wereld
