Artsen zonder Grenzen verleent vanaf vandaag medische en psychologische zorg aan de asielzoekers die op dit moment buiten de poort van het aanmeldcentrum in Ter Apel bivakkeren. Tegelijkertijd roept Artsen zonder Grenzen de regering op verantwoordelijkheid te nemen. Het is de eerste keer dat de hulporganisatie in Nederland hulp aan moet bieden.
Artsen zonder Grenzen besloot medische hulp te bieden nadat een team van medewerkers afgelopen vrijdag het aanmeldcentrum bezocht. Zij schrokken van wat ze daar aantroffen, schrijft AzG in een persbericht. Er waren geen douches waren en de toiletten werden niet goed onderhouden, wat op dat moment al leidde tot huidziekten. Daarnaast slapen honderden mensen dagelijks in de buitenlucht, waaronder zwangere vrouwen, chronisch zieken en kinderen. Als de medicijnvoorraad van die mensen op raakt, kan dat tot ernstige medische noodgevallen leiden. Woensdag overleed een baby van drie maanden oud in een sporthal bij het aanmeldcentrum.
AzG gaat zich voornamelijk richten op basisgezondheidszorg, zoals het behandelingen van verwondingen, infecties en huidziekten, het verstrekken van recepten voor medicijnen en het verlenen van psychologische eerste hulp. Zij doen dat in overleg met de partijen die al actief zijn in het Groningse dorp, zoals het Rode Kruis, GZA en Dokters van de Wereld.
Situatie is 'ongekend'
Dat de noodhulporganisatie in Nederland nodig is, vindt AzG ‘ongekend’. AzG roept de regering dan ook op om actie te ondernemen. ‘De omstandigheden waarin deze mensen zich bevinden zijn mensonwaardig. Wij roepen het Rijk en de gemeente daarom op om direct de leefomstandigheden van deze kwetsbare groep mensen te verbeteren en hen toegang te verlenen tot medische zorg. Wij zouden hier niet nodig moeten zijn,’ zegt directeur van AzG Nederland Judith Sargentini. ‘Belangrijk is dat het gekeken wordt naar een lange termijnoplossing, zoals het creëren van meer en menswaardige opvanglocaties. En het is belangrijk dat er wordt geluisterd naar uitvoeringsinstanties zoals het COA; zij kaartten deze crisis immers al jaren geleden aan.’
