Zes coronalessen voor fondsenwervers

Nadat Walter we op 30 maart zijn artikel 'Fondsenwerving in tijden van Corona' brachten, komen me nu met Walter's 'Zes Coronalessen voor fondsenwervers'. Het stuk verscheen eerder op Walter's weblog Fundraiser Online: https://fundraiseronline.blogspot.com/2020/04/6-coronalessen-voor-fondsenwervers.html?

Is het jullie al opgevallen wat er gebeurt zodra de dagelijkse cijfers van het RIVM gepubliceerd worden in de media?

Alle zelfbenoemde wiskundeleraren en statistici, alsmede alle wannabe-Jomandas, gaan met de cijfers aan de haal en geven er hun eigen, vaak niet op enige vorm van deskundigheid gestoelde, mening over. Een fenomeen dat zich overigens niet alleen in Nederland voordoet, maar ook buiten onze landsgrenzen.

De les voor fondsenwervers: al zijn cijfers nog zo duidelijk, het is moeilijk, zo niet bijna onmogelijk, om op basis van cijfers mensen dezelfde conclusies te laten trekken. Cijfers zijn emotieloos en voor veel uitleg, al dan niet correct, vatbaar.

Een tweede les voor fondsenwervers: veel mensen snappen cijfers niet. Zeker als ze in tabellen of grafieken gestopt worden. Ze lezen een gegeven toelichting niet eens of maar half. Cijfers helpen dan alleen om een bij de ontvanger reeds bestaand beeld te bevestigen. Zelden of nooit om een bestaand beeld te veranderen...het is namelijk veel makkelijker om de autoriteit of deskundigheid van de afzender in twijfel te trekken.

Een tweede opmerkelijk punt is de beperkte communicatie in de media over de vele persoonlijke drama's die zich ook nu in Nederland afspelen

We worden overspoeld met cijfers, beleid en de meningen erover, de grote economische impact die dit alles teweeg brengt, maar we zien nog veel te beperkt de beelden van de binnenkant van de zorgcentra waar het water de hulpverleners aan de lippen staat, omdat ze dagelijks afscheid van patiënten moeten nemen. Het verdriet over begrafenissen waar bijna niemand bij mag zijn. De onmacht van mensen die een familielid in een ziekenhuis hebben liggen en er niet naar toe kunnen. De gezinnen waar de paniek groot is omdat er in huis ouders én kinderen besmet zijn met corona en de beide ouders ook nog eens hun baan in de afgelopen weken verloren. Of de wanhoop van die oververmoeide 81-jarige hartpatiënt met een demente partner die niet meer naar de dagopvang kan en waar ook geen thuishulp meer mag komen helpen. Maar die nu wel 24/7 opgescheept zit met een patiënt die dag en nacht in de gaten gehouden moet worden. All zijn het verhalen uit mijn eigen, directe omgeving.

De les voor fondsenwervers: rampen zijn in de eerste plaats een som van persoonlijke verhalen, vaak hele dramatische. Het is aan ons om juist hier aandacht voor te blijven vragen. Want voor veel mensen is de hele coronacrisis nog altijd een ver-van-mijn-bedshow of vooral een economisch probleem. Zo lang het menselijk leed niet zichtbaar gemaakt wordt, blijft het ook onpersoonlijk. Denk daarbij aan een giro 555 actie: Niet de aantallen slachtoffers zijn belangrijk, het succes valt of staat met media-aandacht en beelden van persoonlijk leed!

Kortgeleden kwam Goede Doelen Nederland in de pers met het bericht dat een groot aantal goede doelen teruglopende inkomsten en al tientallen miljoen schade heeft

Hoe vaak is dit al aan de orde geweest? Het interesseert werkelijk nauwelijks iemand dat een goed doel schade heeft! Men wil weten wat de consequentie van die schade is. Welke problemen worden nu niet opgelost? Welke mensen of dieren krijgen nu geen hulp? Want daarvoor geven mensen. Niet om de organisatie in stand te houden, maar om een probleem op te lossen. En juist op die vraag was het antwoord van GDN: 'We weten het nog niet...'

De les voor fondsenwervers: Mensen steunen goede doelen omdat zij in staat zijn om een probleem aan te pakken / op te lossen. De organisatie zelf is niet interessant. Organisatorische problemen benoemen is voor (potentiële) donateurs juist een reden om niet te doneren...'want dan wordt mijn donatie daaraan besteed, niet aan het probleem dat ik op wil lossen'. Voed GDN dus met de informatie die echt belangrijk is. Wat gaan we niet meer kunnen doen zonder die steun. Wie moeten we in de steek laten?   

Veel goede doelen benoemen in hun communicatie nu de maatschappelijke problemen die ontstaan zijn of nog gaan ontstaan. Natuurlijk in het verlengde van hun doelstellingen. Van eenzaamheid, kinderen in probleemsituaties, zorg voor zieken en gehandicapten tot een toename van verwaarloosde dieren of de dreigende sluiting van musea, alles zien we voorbij komen.

Problemen, hoe groot ook, zijn er om opgelost te worden. Daarvoor zijn goede doelen juist opgericht. Juist in tijden van nood staan helden op die de problemen te lijf gaan. Die oplossingen zoeken én vinden.

De les voor fondsenwervers: Helden zijn onze steun waardig. Zoek dus de helden in je organisatie. Geef ze een podium en laat zien wat zij doen en waarom zij juist nu, nog meer dan anders, de steun van donateurs verdienen.

Tot slot de memorabele woorden van Winston Churchill: 'Never waste a good crisis.'

Aan iedere grote verandering gaat een grote crisis vooraf. Het is een moment waarop we, vaak noodgedwongen, nieuwe zaken leren of ontdekken. Zo zal 'thuiswerken' vanaf nu een heel andere lading krijgen. Maar omdat we nu sommige zaken niet meer kunnen, waarschijnlijk tijdelijk maar sommigen misschien wel nooit meer zoals tevoren, zullen we ook accenten anders gaan leggen in ons dagelijks werk.

De les voor fondsenwervers: Niet blijven wachten op het moment dat je weer kan gaan doen wat je voor de crisis deed, maar nog eens goed gaan kijken naar alle activiteiten. Evalueer ze en vraag je af of planningen voor de komende jaren niet fundamenteel veranderen zullen en wat dat betekent voor de inrichting van de organisatie en voor je eigen werk. 

Let op elkaar en blijf gezond!