Mijmeren

‘Elke avond als de beeldbuis is gedoofd
En ik eindelijk aan mezelf toe kan komen
Kijk ik even naar mijn leven, naar mijn eigen journaal
En ik denk met angst en beven aan mijn eigen verhaal
Al die twijfels, al die zorgen, hou ik toch liever
Verborgen
En ik pak de gids en denk
Wat komt er morgen?’

Als de tv uit is, denk ik ook na. Ik mijmer, onderzoek, reflecteer, pieker en bedenk ideeën. Op die late avonden sta ik stil bij vraagstukken. De afgelopen tijd heb ik met veel mensen gepraat over vragen van essentiële aard voor onze sector en vakgebied. Op de Vakdag fondsenwerving met deelnemers en in panels, tijdens werksessies met ngo’s en met mensen die in dit Vakblad staan, zoals Sara Kinsbergen en Tony Myers. Welke vragen?

Wat betekent de opkomst van kunstmatige intelligentie voor ons werk? Wat gaat datagedreven fondsenwerving voor impact hebben op medewerkers en organisaties? Hoe kunnen we inclusiviteit organiseren met onze beneficiënten, klanten en medewerkers? Waarom werken grote ngo’s en kleine particuliere initiatieven zo moeizaam samen? Wat betekent het als internationale vermogensfondsen lokale organisaties rechtstreeks gaan financieren, voor ngo’s in westerse landen? Bestaan ngo’s over twintig jaar nog? Welke nieuwe vormen van goeddoen gaan ontstaan? Waarom is donateurgerichtheid een onderwerp waar veel discussie over is? Hoe kijken jonge generaties aan tegen klimaat, zorg en welzijn? Hoe kunnen we het donateursvertrouwen vergroten als sector? Wat wordt de rol van fondsenwervers in de toekomst?

Wat zijn de vraagstukken die jou bezighouden? Hoe bespreek je die in je organisatie met collega’s?

Ik besef dat alleen nadenken laat in de avond me niet verder brengt. Ik heb andere mensen nodig die me een spiegel voorhouden, op nieuwe ideeën en inzichten brengen, me confronteren met mijn vaste overtuigingen. Anders sta ik stil en verval ik al snel in herhalingen.

Op de Vakdag fondsenwerving was er volop ruimte voor die dialoog, inspiratie en debat. Een belangrijk doel van deze dag waar dit jaar ruim 900 mensen op afkwamen. Bij de opening riep ik de deelnemers op een onderwerp te kiezen wat buiten hun comfortzone lag. Ik zei: ‘Kies twee onderwerpen op jouw vakgebied, bezoek een panel over een actueel thema en kies een onderwerp waar je eigenlijk weerstand tegen hebt of ogenschijnlijk geen interesse in hebt.’

En ja, een deelnemer kwam me na afloop vertellen dat hij inderdaad een dergelijke sessie buiten zijn vakgebied had bezocht. ‘Dat heeft me geprikkeld. Ga ik vaker doen,’ zei hij met een grote glimlach. Practice what you preach, zei ik tegen mezelf en ik nam me voor op het International Fundraising Congress in oktober ook deze strategie te hanteren.

Waar ik weerstand voel, is meestal iets te leren!

--