Berichten over WWAV

Zwart geld, zwarte lijst, zwart schaap, zwarte dag, zwartrijden, zwarte markt, zwarte zaterdag. Iemand zwart maken, op zwart zaad zitten, een zwarte bladzijde in de geschiedenis... In taal doen we er echt alles aan om deze kleur een negatief imago te geven. Terwijl juist zwart ervoor zorgt dat andere kleuren beter tot hun recht komen.

Dat McDonalds onze harten veroverde met een rood en geel logo is geen toeval. Uit onderzoek blijkt dat je nergens zo blij van wordt als van geel (‘Happy…’) en nergens zoveel honger van krijgt als van rood (‘…Meal’). Daar komt bij dat je het kleurrijke logo onmogelijk kunt negeren in het straatbeeld of langs de snelweg. Tata-ta-ta-taaaa!

Bent u weer een beetje bijgekomen van de sportzomer? Of misschien moet ik zeggen: ‘oranjekoorts’. Er is geen land ter wereld dat zich zo sterk vereenzelvigt met een kleur als Nederland. Nu wordt er vaak gedacht dat onze collectieve liefde voor oranje bestaat sinds de tijd van Willem van Oranje. Dat is een misverstand.

Wist je dat blauw de populairste kleur ter wereld is? Hij is favoriet bij meer dan de helft van alle mannen en een derde van alle vrouwen. Toch is dat niet altijd zo geweest: de oude Grieken vonden het een lelijke, barbaarse kleur en ook de Romeinen konden het maar matig waarderen — alleen dames van lichte zeden droegen in die tijd blauwe kleding.

Grappig verhaal. Rond 1830 was men in de VS druk met het aanleggen van het spoor. Om te voorkomen dat de groei van het aantal treinen tot ongelukken zou leiden, werden er kleursignalen geïntroduceerd: voor een groen licht moest je stoppen en bij een wit licht mocht je doorrijden. Maar omdat de straatverlichting ook wit was, reden veel machinisten pardoes door groen. Als nieuwe stopkleur werd voor rood gekozen, want voor de kleur van bloed, zo was de gedachte, zou je toch echt wel stoppen! Sindsdien is rood de universele kleur voor stoppen in het verkeer.

WWAV laat al tien jaar onderzoek uitvoeren naar het donateursvertrouwen. Wij doken in de cijfers en probeerden ze te duiden. Moet de sector zich zorgen maken?